بررسی نقش خودکارآمدی در رضایت شغلی معلمان مدارس ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه یک بندرعباس در سال تحصیلی 93-1392

هدف از انجام این پژوهش بررسی نقش خودکارآمدی در رضایت شغلی معلمان بود. جامعه آماری آن شامل تمامی معلمان مدارس ابتدایی آموزش و پرورش ناحیه یک بندرعباس در سال تحصیلی 93-1392 بود که از تعداد 1057 نفر (836 نفر زن و 221 نفر مرد) تشکیل شده بودند. نمونه آماری پژوهش تعداد 282 نفر (223نفر زن و 59 نفر مرد) بود که با استفاده از روش تصادفی طبقه ای و بر اساس فرمول کوکران جهت انجام پژوهش انتخاب شده بودند. این بررسی به روش توصیفی از نوع همبستگی صورت گرفته و جهت جمع آوری داده ها از پرسش نامه خودکارآمدی (باندورا، 2006 ) و رضایت شغلی (اسمیت و همکاران، 1969) بهره گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیره استفاده گردید که نتایج حاصل نشان داد: بین خود کارآمدی با رضایت شغلی رابطه مستقیم و معناداری وجود داشت. همچنین بین تمامی ابعاد خودکارآمدی با رضایت شغلی رابطه مستقیم و معناداری وجود داشته و از آن بین متغیر خودکارآمدی آموزشی نسبت به دیگر متغیر ها پیش بینی کننده قوی تری برای رضایت شغلی می باشد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، رضایت شغلی ، آموزش و پرورش ، معلمان