بررسی رابطه هراس اجتماعی، و شادکامی در دانش اموزان دختر مقطع دوم دبیرستان شهر سلماس

هدف از پزوهش حاضر بررسی ارتباط هراس اجتماعی و شادکامی میان دانش اموزان دختر مقطع دوم شهرستان سلماس میباشد. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر به شیوه تصادفی ساده است.روش گردآوری داده ها به صورت میدانی و کتابخانه ای است. بدین صورت که با مراجعه حضوری و با استفاده از پرسشنامه به عنوان ابزار گردآوری بخش میدانی، اطلاعات و داده های مورد نیاز برای تجزیه و تحلیل مهیا شده است. تحقیق حاضر یک بررسی پیمایشی از نوع همبستگی است که از نظر هدف یک بررسی کاربردی و از نظر زمان یک مطالعه مقطعی است. در این پژوهش برای توصیف داده ها از شیوه های آمار توصیفی مانند فراوانی، درصد و میانگین، انحراف معیار و نمودار استفاده گردیده است و برای تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی مانند ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به منظور برآورد همبستگی میان هراس اجتماعی و شادکامی دانش آموزان دختر پایه تحصیلی دوم دبیرستان به کار رفته است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دختر پایه دومدبیرستان شهرستان سلماس است. برای انجام این پژوهش از دو نوع پرسشنامه استفاده شده است :، مقیاس شادکامی آکسفورد و مقیاس هراس اجتماعی . تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار کامپیوتری SPSS انجام گرفته است. در این بررسی پایایی سوالات پرسشنامه با استفاده از تکنیک آلفای کرونباخ تعیین شد به طوریکه ضریب آلفا بین صفر تا یک است. هرچه این رقم به یک نزدیکتر باشد بیانگر پایایی درونی بیشتر بین سوالات است . از نظر روایی پرسشنامه های مورد استفاده در این بررسی قبلا هنجاریابی شده و استاندارد می باشند.نتیجه یافته از این پزوهش نسان میدهد.بین ترس و شادکامی رابطه منفی وجود دارد. بین هراس اجتماعی، هراس ترس، هراس اجتناب و هراس فیزیولوژیکی با شادکامی، همبستگی منفی وجود دارد. به عبارتی هر چه میزان ترس بالاتر باشد به همان میزان شادکامی نیز پایین تر خواهد بود.امید است نتایج این پژوهش و سایر پژوهش های انجام شده در این زمینه ،بتواند به معلمان و مسئولان جامعه در تربیت و کسب موفقیت و حفظ نشاط و شادکامی نوجوانان و جوانان کمک نماید.

کلیدواژه ها:

هراس اجتماعی ، و شادکامی