بررسی نقش تربیتی معلم در دو راهی تقابل عزت نفس و حقارت

با توجه به این که بخش اعظمی از شخصیت کودک را معلم در دوران دبستان یعنی در سنین 11-6 سالگی شکل می دهد،هدف از مقاله حاضر بررسی نقش معلم در شکل گیری ذهنیت کودک در مورد شایستگی و مهارت های خویشتن است.طبق نظریه اریکسون بعد اجتماعی حاصل در این دوره تقابل احساس حقارت در برابر احساس عزت نفس و سخت کوشی است..هدف از نگارش این مقاله رسیدن به پاسخ دو سوال زیر است: 1- معلم آگاه چه تدابیری را جهت افزایش عزت نفس در دانش آموزان به کار می گیرد؟ 2- راهکارهای معلم جهت کمک به دانش آموزانی که دچار احساس کهتری و درماندگی آموخته شده ، گشته اند چیست؟ با توجه به نتایج پژوهش اصولی چون تلطف در زبان ، شناخت تفاوت های فردی ، انتقال انتظارات مثبت به دانش آموزان را می توان از تدابیرمعلم جهت افزایش عزت نفس در دانش آموزان دانست و سه راهکار باز آموزی انتسابی ، دادن بازخوردهای فوری و سپردن مسئولیت به کودک می تواند روش های مناسبی برای درمان احساس کهتری و درماندگی آموخته شده در کودکان باشد.روش به کار گرفته شده در این مقاله روش کیفی از نوع تحلیلی توصیفی مبتنی بر مطالعه کتابخانه ای است.

کلیدواژه ها:

کودک ، معلم ، اریکسون ، احساس حقارت ، عزت نفس ، دانش آموز