ارائه مدل تلفیقی دلفی و فرآیند تحلیل شبکهای برای ارزیابی بومگردشگری پایدار مطالعه موردی: جزیره قشم

امروزه صنعت گردشگری، به عنوان بزرگترین و پر درآمدترین صنعت دنیا جایگاه خاصی را در برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشورها به خود اختصاص داده است. مناطقی که دارای پتانسیلهای گردشگریهستند، میتوانند راهبردهای مناسبی را اتخاذ نمایند تا از مزایا و فواید پایدار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی این صنعت برخوردار شوند. جزیره قشم دارای مکانهای تفریحی و گردشگری بسیاری است که معیارهای متفاوتیبرای گردشگری پایدار دارند. در این پژوهش برای ارزیابی بومگردشگری پایدار در جزیره قشم، از بین مکانهای مختلف دارای پتانسیل گردشگری، از روش تلفیقی دلفی وANPکه از تکنیکهای تصمیمگیری چند معیارهMCDM در حوزه مدیریت است، بهرهگیری شد. در این ارزیابی، جنبههای زیستمحیطی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین برای سهولت کار و دقت در محاسبه وزن نسبی معیارها و رتبهبندی گزینهها از نرمافزار Super Decisionsاستفاده گردید. نتایج نشان میدهد که از بین گزینههای مورد ارزیابی برای بومگردشگری پایدار، جنگلهای مانگرو با امتیاز0/251 گزینه برتر انتخاب شد و گزینههای جزایر مرجانی و دره ستارگان در ردههای بعدی قرار گرفتند

کلیدواژه ها:

بومگردشگری پایدار ، جزیره قشم ، جنگلهای مانگرو ، روش دلفی ، فرآیند تحلیل شبکهای