تفاوت های کالبدی وفضای سکونتگاهای شهری وروستای درجهت توسعه پایدارمطالعه موردی : ایران

تمیز و تشخیص شهر از روستا برای جغرافیدان جمعیت، یک مشکل به شمار می رود. جامعه شناسان اصطلاح جمعیت شهری را به ساکنین شهرها یعنی جا ئیکه خانه ها در نزدیکی هم تمرکز یافته و یا به وسیله یک طرح خیابان بند ی شد شکلپذیرفته باشد و در عین حال زندگی مردم دارای وابستگیهای اجتماعی و اقتصادی بود واز امکانات فرهنگی و ادارای بهره مند باشند اختصاص می دهند .جمعیت مورد خاصی است که که گاهی می تواند ملاک تشخیص شهر از روستا باشد. با وجود این موارد دیگری در تمیز شهراز روستا می تواند مورد توجه قرار گیرد . به سادگی امکان ندارد که خطی ترسیم شود و این خط بتواند جمعیت شهری را از روستایی جدا نماید. اصولاً اختلاف زیادی بین سکونتگا ههای روستایی و شهری به خصوص در کشورهای پیشرفته وجود ندارد . ارتباط شهر های کوچک و روستاهاییکه در حاشیه قرار دارند شرایطی را بوجود می آورد که فرهنگ شهری و روستایی در هم می آمیزد. در چنین مو قعیتی عده زیادی وجود دارندکه ظاهراً در روستا ها زندگی می نمایند. ولی به طور کلی دارای نظام اقتصاد ی شهر ی هستند.بنابرا ینتعیین یک شاخص شهرنشینی برای چنین مردمی مشکل می باشد. تقریباً به همین دلایل است که در ایالات متحده مرسوم گردید که جمعیت شهری را به دو قسمت جمعیت ابر شهرها و شهرهای دیگر و جمعیت روستاها را به روستاها ی دارای مزرعه با معیشت وابسته به کشاورزی و روستاهای بدون مزرعه با معیشت غیر وابسته به کشاورزی تقسیم می نمایند. اینشیو تقسیم شاید قابل اعمال در بسیاری از کشورها منجمله ایران باشد زیرا که در ایران کلیه جمعیت روستائی اگر چه در روستاها زندگی می کنند ولی معیشت آنها متکی به بهر برداری از زمین نمی باشد .

کلیدواژه ها:

شهر ، روستا ، جمعیت شهری ، فرهنگ شهری وروستای ، اقتصاد شهری ، ایران