بررسی روند جدایی گزینی فضایی در تهران در بین سالهای 1375تا1390

پژوهش حاضر بر آن است که روند جدایی گزینی فضایی بر حسب شاغلین گروه های شغلی را در طی سال های 1375تا5731 در شهرستان تهران بسنجد. در این راستا فرایند جدایی گزینی از منظر هنری لوفور و دیوید هاروی موردتوجه قرارگرفته است و بر اساس نظرات پایگاه طبقاتی اریک اولین رایت و شغل و طبقه بهداد و نعمانی ، شغل به عنوان وجه تمیز پایگاه طبقاتی مدنظر ارار می گیرد. در ادامه با تحلیل ثانویه داده های سرشماری نتایج سرشماریهای نفوس و مسکن سالهای 1375و1385و1390 نسبت افراد فعال در چهار گروه شغلی اعم ازگروه مشاغل عالی رتبه و مدیریتی به عنوان نمایندگان پایگاه طبقاتی بالا، گروه مشاغل تخصصی به عنوان افراد باپایگاه طبقاتی متوسط به بالا گروه مشاغل اداری ومیان پایه به ننوان افراد با پایگاه ااتصادی متوسط به پایین و گروه مشاغل کم درامد و پایین مرتبه به نمایندگی پایگاه طبقاتی پایین در هر یک از مناطق 22 گانه تهران در سال های مذکور محاسبه میشود همچنین با محاسبه شاخص تیل روند تغییرات جدایی گزینی گروه مشاغل نالی رتبه و مدیریتی و گروه مشاغل کم درآمد و پایین مرتبه در بین مناطق بیست دوگانه تهران در طی سال های 5731 تا 5731 مشخی تواهد شد. نتای حاکی از آن است که برخلاف انتظار جدایی گزینی فعالین در گروه مشاغل نالی رتبه و مدیریتی در بین سال های 5731 تا 5731 کاهش می یابد و در سالهای 1385تا1390 افزایش می یابد. همچنین جدایی گزینی گروه مشاغل کم درآمد و پایین مرتبه در طی این 15سال روندی صعودی را نشان می دهد و شیب تغییرات آن در طی اپن سال انتهایی افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

جدایی گزینی فضایی ، پایگاه طبقاتی ، گروه های عمده شغلی ، تحلیل ثانویه