تخمین نرخ از کار افتادن موتورهای توربوجت در پرواز با کاربست مدل گاما پوآسن

آنچه در این مقاله مورد توجه است عبارت است از تعیین نرخ وقوع رویداد از کار افتادن موتورها در پرواز برای حاملان هوایی . چنانچه این کمیت به طور غیر عادی بالا باشد، از جنبة ایمنی هشداری برای سلامت پرواز است و این امر می تواند بنا به عللی از جمله شرایط عملیاتی حاد و دشوار، برنامه های تعمیر و نگهداری ضعیف و غیره باشد . تعیین این نرخ مستلزم تخمین نرخ از کار افتادن موتور در پرواز برای حامل هوایی مورد نظر و سایر حاملان هوایی است که از موتورهای یکسان استفاده می کنند . به این منظور 3 برآوردکننده برای هر حامل هوایی و گروه موتور به کار می رود : بیشینة درست نمایی، بیز تسلسلی و بیز تج ربی؛ و سپس نتایج را با یکدیگر مقایسه می کنیم . از این محاسبات نتیجه می گیریم که برای تخمین نرخ از کار افتادن موتور در اثنای پرواز روی مقیاس زمان، تخمین های بیز تسلسلی و بیز تجربی بر برآوردهای بیشینة درست نمایی مرجح است زیرا در مقایسه با برآورد بیشینة درست نمایی، تخمین های ناصفر با تغییرپذیری کمتری به دست می دهند و تخمین بیز تجربی نیز بر تخمین بیز تسلسلی مرجح است .

کلیدواژه ها:

بیز تسلسلی ، بیز تجربی ، نرخ از کار افتادن موتور در پرواز ، تخمین بیشینة درست نمایی ، توزیع گاما ، توزیع پوآسن ، توزیع های مزدوج