راهبردهای علمی_مدیریتی در بهره برداری از ظرفیت های مناطق بیابانی و کویری

مناطق خشک تقریبا ٣٠ % خشکی کره زمین راشامل میشود.بیش از ٩٠ %مناطق خشک جهان در ٢٧ کشور متمرکز شده است که تقریبا ٢٠ %جمعیت جهان وابسته به این مناطق خشک وبیابانی می باشند.موقعیت ایران ومجاورت آن با مدار راس السرطان موجب شده کشور ما در یک نوار بیابانی واقع شود و در امتداد صحرای آفریقا ,بیابان عربستان و مناطق خشک آسیا ی مرکزی قرار می دهد.% مساحت ایران ١,۶۴٨,١٩۵ کیلو متر مربع می باشد و ٨٠ از کل سرزمین ایران از آب وهوای خشک ونیمه خشک برخوردار است به این ترتیب در معرض خطر فرایند پیشروی بیابان ها قرار دارد.حال آن که این پیشروی بیشتر به دلیل عدم استفاده صحیح از این اکوسیستم و عدم توجه به توان و امکانات این اکوسیستم می باشد. در این مقاله سعی بر آن شده تا عوامل موثر در بیابانزایی شناخته شود و با اقدامات اساسی, علمی _مدیریتیصحیح بیابان زدایی شود که این امر با استفاده از تکنولوژی و علوم روز و شناخت این اکوسیستم شکنده ودر کل با راهبردهای ومدیریت صحیح امکان پذیر می باشد .با مدیریت صحیح این مناطق خشک و نیمه خشک علاوه بر احیای مناطق بیابانی از این اراضی به عنوان مکانی برای تولید و افزایش درآمد بدون آسیب رساندن به این مناطق استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

مدیریت صحیح بیابان ، احیای مناطق خشک ، بیابان زدایی ، توسعه پایدار بیابان