ارزیابی سیاست های علم فناوری با رویکرد فرآیندی/ رفتاری: ابزاری برای بهبود نقش نظارتی شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری

شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری (عتف) یکی از نهادهای اصلی و فرابخشی سیاست گذار و نظارتی حوزه علم و فناوری کشور است که بر اساس وظایف قانونی خود باید به برنامه ریزی کلان و پایش حوزه های آموزش، پژوهش و فناوری بپردازد و گزارش خروجی ها و دست آ وردهای تحقیقاتی کشور را در فواصل مشخص تهیه و به اطلاع مراجع ذیربط برساند. بررسی گزارش های عملکرد تحقیقاتی منتشر شده (سال 1388 تا 1391) توسط شورای عتف حاکی از پیچیده بودن فرآیند ارزیابی، نگاه محدود به حوزه علم و فناوری، عدم توازن بین رویکرد بالا به پایین و پایین به بالا در ارزیابی و اولویت گذاری، و ورود بیش از حد به مصادیق اولویت ها در ارزیابی و اولویت گذاری است. موارد یاد شده موجب شده اند در سنوات اخیر اثربخشی وظایف نظارتی و سیاست گذاری شورای عتف وضعیت مناسبی نداشته باشد. پس از بررسی کارشناسی که د ر سطح کمیسیون های تخصصی شورای عتف صورت گرفت، ارزیابی سیاست های علم و فناوری با رویکرد فرآیندی/ رفتاری به عنوان مهمترین فعالیت شورای عتف در راستای انجام وظایف قانونی خود، انتخاب گردید و در این مقاله این رویکرد مورد بررسی قرار می گیرد. مختصراً می توان گفت از آن جایی که رفتارهای مناسب، عموماً منجر به خروجی های قابل قبول می شود، لذا با اتخاذ رویکرد فرآیندی/رفتاری و تقسیم کار با دستگاه های مادر در ارزیابی، می توان نقش شورای عتف را در نظارت بر حوزه علم و فناوری کشور و انتشار گزارش های اثربخش تر تحلیل خروجی ها و دست آوردهای پژوهش و فناوری کشور تقویت نمود.

کلیدواژه ها:

سیاست گذاری علم و فناوری ، ارزیابی سیاست ها ، ارزیابی فرآیندی ، ارزیابی رفتاری ، شورای عالی عتف