شناسایی و اولویت بندی آسیب های موجود در فرآیند جذب و پذیرش شرکت های دانش بنیان

شناخت مشکلات یکی از اولین فعالیت هایی است که در تحول سازمانی انجام می گیرد. در واقع، آسیب شناسی به شیوه ای قانونمند و بخشی جداناپذیر از روش شناسی به تحول سازمانی اعتبار می بخشد. روش های بسیار زیادی برای نهادینه سازی آسیب شناسی سازمانی ارائه شده است. حیطه آسیب شناسی شامل رسیدگی دقیق به تمام سیستم ها و تک تک مشکلات می باشد. از سوی د یگر موفقیت پارک های علم و فناوری در بسیاری از کشورها نقش اساسی در رشد و توسعه علمی اقتصادی آن ها داشته و این موضوع موجب تکثی راین الگو در کشورهای مختلف شده است. در حقیق توسعه اقتصادی بسیاری از کشورهای ت وسعه یافته و درحال توسعه مرهون وجود پارک علم و فناوری در آنهاست. پارک ها و مراکز رشد علم و فناوری از جمله زیرساخت های ا یجا شده برای حمایت از شرکت های دانش بنیان محسوب می شوند و تقویت و ارتقای سطح عملکرد ی ا ین ساختارها می تواند دستیابی به اهداف و برنامه های توسعه فناوری را در کشور تضمین نماید. با توجه به اهمیت بسیار زیاد صحت کار فرایند پذیرش در موفقیت و شکست کسب و کارهای دانش بنیان لازم است یک فرایند آسیب شناسی دقیق در پارک فناوری ا یجاد گردد که اولین مرحله آن شناخت آسیب های موجود است. تحقیق حاضر به آسیب شناسی فرایند جذب و پذیرش شرکت های دانش بنیان در پارک فناوری پردیس و پارک علم و فناوری دانشگاه تهران به عنوان قطب ها و الگوی پارک های علم و فناوری در کشور پرداخته که با استفاه از ادبیات تحقیق و مطالعات میدانی منجر به شناسایی 24 آسیب گردید که طی مصاحبه با خبرگان و مسئولان معاونت علمی ریاست جمهوری و اساتید دانشگاهی در زمینه های پارک ها و شرکت های دانش بنیان همه آسیب ها تأئید و با تهیه پرسشنامه و به کارگیری آزمون فریدمن به رتبه بندی آسیب های موجود در فرایند جذب و پذیرش پرداخته ایم. نتایج نشان می دهد که اجرای قوانین و مقررات و نیز وجود بروکراسی با بالاترین درجه اهمیت درصدر آسیب های موجود قرار دارد که باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، شرکت دانش بنیان ، پارک علم و فناوری ، ارزیابی عملکرد