بررسی و پایش خشکسالی استان کرمانشاه با استفاده از شاخصهای خشکسالی

خشکسالی یک پدیده آب و هوایی است که احتمال وقوع این پدیده در همه نقاط کره زمین و با هر شرایط اقلیمی وجود دارد. طراحی و توسعه سیستمهای منابع آب، توزیع و انتقال آب و بخشهای مختلف کشاورزی تا حد زیادی با نحوه مدیریت خشک سالی و تعیین راههای مقابله با این پدیده ارتباط دارد. بر این اساس سیستمهای پایش در تدوین طرحهای مقابله با خشکسالی و مدیریت آن از اهمیت زیادی برخوردار هستند. بدین منظور از شاخصهای خشکسالی برای بیان کمی این پدیده استفادهمیگردد. در این تحقیق چهار ویژگی مطرح خشکسالی شدت، مدت، تعداد وقوع و گسترده خشکسالی مورد بررسی قرار گرفته است. که از داده ها و اطلاعات ماهانه ایستگاههای سینوپتیک استان کرمانشاه شامل روانسر، سرپلذهاب، کرمانشاه و کنگاور از سال 1367 تا سال 1389 (23 سال) و نرم افزار DIP استفاده گردید. وضعیت خشکسالی بر اساس داده های مذکور با استفاده شاخصهای نیچه و درصد از نرمال( PN )، دهک( DI )، استاندار بارش (SPI) و Z چینی (CZI) و Z چینی اصلاح شده (MCZI) ، نمره Z (ZSI) مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا با استفاده از شاخصها ضرایب خشکسالی تعیین سپس ویژگیهای خشکسالی(شدت، مدت و فراوانی) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که بیشترین وقوع خشکسالی براساس شاخص PN مربوط به ایستگاه سرپلذهاب و براساس شاخص DI مربوط به ایستگاه کرمانشاه و براساس شاخص SPI مربوط به دو ایستگاه کرمانشاه و سرپلذهاب و بر اساس شاخصهای CZI و ZSI ایستگاه سرپل ذهاب است. براساس شاخص های متعدد فراگیر-ترین سالهای خشک مربوط به سال های 86 و 87 بوده است.

کلیدواژه ها:

پایش خشکسالی ، شاخصهای خشکسالی ، کرمانشاه ، نرم افزار Dip