تأثیر خشکسالی بر توسعه اراضی بیابانی استان یزد

تنوع از ویژگیهای ذاتی اقلیم ایران است وخشکسالی یکی از زیانبارترین پدیده های طبیعی است که تعداد و فراوانی این پدیده بیش از سایرحوادث طبیعی بوده است. با عنایت به شرایط خاص استان یزد که حجم زیادی از بارش ها بصورت رگبار و با پراکنش نامناسب زمانی ومکانی میباشد لذا باعث بوجود آمدن سیلاب در بارندگی ها و از سوی دیگرتبدیل سطح وسیعی از مراتع ضعیف استان به اراضی بیابانی گردیده است. هدف از این تحقیق بررسی تأثیرخشکسالی برتبدیل اراضی مرتعی ضعیف استان به اراضی بیابانی وارائه راهکار عملی جهت جلوگیری از این روند میباشد.دراین مقاله ضمن بررسی روند کاهش بارندگی در 15 سال اخیر در استان یزد، تاثیر بروز خشکسالی برتوسعه بیابان( تخریب سرزمین) ازطریق تفسیرعکسهای هوایی و تصاویر ماهواره ای بصورت علمی بررسی میشود وراهکارهای عملی جهت بهره برداری بهینه از کمترین میزان بارندگی ارائه میگردد.بابررسی های صورت گرفته، دراستان یزد 5/5 میلیون هکتار اراضی مرتعی ضعیف تا متوسط وجود دارد که باتوجه به بروز خشکسالیهای اخیر 0/5 میلیون هکتار ازاین اراضی به بیابان تبدیل شده است واین روند ادامه دارد. ازنتایج این تحقیق ارائه راهکارازطریق ذخیره نزولات فصلی با استفاده ازروشهای علمی وتلفیق آن با دانشبومی است. با اجرای این روش ضمن بهره برداری ازکمترین میزان بارندگی ازتوسعه اراضی بیابانی استان جلوگیری بعمل می آید. طرح فوق دربخشی ازمراتع استان اجرا ونتایج موفقیت آمیزی دربرداشته است.

کلیدواژه ها:

خشکسالی ، ذخیره نزولات ، فرسایش خاک