برآورد رواناب سالانه در حوزه های آبخیز فاقد آمار مناطق خشک با استفاده ازمناسب ترین مدل تجربی

مطالعه هیدرولوژی آبهای سطحی یکی ازمهم ترین بخش های پایه را در طر حهای و پروژه های مرتبط با منابع آب تشکیل می دهد. استفاده از مدل های تجربی به منظور برآورد رواناب سالانه در حوزه های آبخیز مناطق خشک و نیمه خشک که عمدتاً فاقد ایستگاه های هیدرومتری می باشد از دیرباز در مطالعات هیدرولوژی مورد توصیه قرار گرفته است. روشهای تجربی متعددی برای محاسبه ی حجم رواناب سالانه ی حوزه های آبخیز ارائه شده است. درمناطق خشک و نیمه خشک برای بهره برداری صحیح ازآبهای سطحی یک حوزه بایستی بتوان ارتفاع و حجم رواناب سالانه را با دقت مناسبی برآورد نمود. هدف از انجام این تحقیق به کار بستن مد لهای تجربی متعدد و انتخاب روش مناسب جهت برآورد رواناب سالانه ی رودخانه ها و آبراهه ها در حوزه های آبخیز منتخب واقع در اقلیم خشک (حوزه های آبخیز شرق دامغان و ده پیرنگان هرمزگان) می باشد. نتایج حاصل از آزمون روش های مختلف برآورد رواناب دراین مناطق نشان دادکه، در مناطق خشک متوسط میزان برآورد رواناب سالانه از روش های مختلف بعنوان مناسب ترین و قابل اعتماد ترین روش برآرود رواناب می باشد.

کلیدواژه ها:

دبی مساحت ، کوتاین ، ایکر ، جاستین ، رواناب سالانه ، شرق دامغان