دانشگاه صنعتی شریف، گذار بسوی دانشگاه نوع 2

حدود ۱۰ سال از مطرح شدن نظریه دانشگاه نوع ۲ میگذرد. این نظریه که در سال ۱۹۹۴ توسط میشل گیبونز ٢ مطرح شد، در سالهای اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است. در نظریه دانشگاه نوع ۲ با رویکرد مدیریتی جدیدی در حوزه تحقیقات و نوآوری روبرو هستیم. در این رویکرد بجای رقابت ایستا، مفهوم رقابت پویا مطرح شده و دانشگاه در تعامل و ارتباط جدیتری با محیط اطراف خود و نظام ملی نوآوری کشورش قرار میگیرد. ایجاد سازمانهای مورد نیاز در راستای اهداف و رسالت دانشگاه، خلق دانش در بستر کاربردی، توسعه و تنوع بخشیدن به منابع دانش و توسعه شبکه و ارتباطات و تعاملات بیرونی دانشگاه نمونهای از ویژگیهای این رویکرد جدید است. دانشگاه صنعتی شریف نیز به عنوان یک دانشگاه پیشتاز و برپایه نظریه دانشگاه نوع ۲ و برای تقویت جایگاه خود در نظام ملی نوآوری کشور، در چند سال گذشته اقدام به انجام فعالیتهایی نموده است این اقدامات موجب گسترش ارتباطات و تعاملات دانشگاه از یکسو با جامعه و از سوی دیگر با مؤسسات بینالمللی شده است. در این مقاله علاوه بر تبیین مفهوم دانشگاه نوع ۲ به تشریح فعالیتهای دانشگاه در حرکت به سمت یک دانشگاه رقابتی نوع ۲ پرداخته خواهد شد.