بررسی افزایش ظرفیت برداشت حوضچه ی آبگیر پارس با استفاده از مدل فیزیکی

در این تحقیق به امکان سنجی افزایش برداشت آب دریا از حوضچه ی آبگیر پارس با استفاده از مدل فیزیکی در مقیاس 1:20 پرداخته می شود. این حوضچه با ظرفیت 25000 متر مکعب بر ساعت در ساحل بندر عسلویه به منظور تامین آب برای سیستم های خنک کننده فازهای 1 تا 8 پالایشگاههای گاز پارس جنوبی طراحی و ساخته شده است. آب دریا از طریق تعدادی لوله به صورت ثقلی از دریا به حوضچه منتقل می شود و 15 عدد پمپ مستقر در قسمت انتهایی حوضچه آب را به واحدهای پالایشگاه پمپاژ می نمایند. در حال حاضر از بخشی از ظرفیت طراحی حوضچه بهره برداری می شود. با توسعه فازهای دیگر پالایشگاه، افزایش ظرفیت آبگیری از حوضچه موجود برای پمپ های فازهای 9 و 10 به ظرفیت 6000 متر مکعب بر ساعت مد نظر قرار گرفته است. برخی ویژگی های بارز پروژه را می توان به ترتیب ذیل برشمرد:- شبیه سازی قطر و طول لوله انتقال آب از دریا به حوضچه ها با روش هم ارزی افت انرژی بجای شبیه سازی هندسی،-طراحی و ساخت و کالیبره ی تعدادی میکرو اریفیس برای شبیه سازی دبی برداشت پمپ های در مرکز تحقیقات آب، - بررسی تاثیر متقابل پمپ های موجود آتی و حداقل عمق استغراق پمپ های در شرایط مختلف بهره برداری عادی، سرویس و تعمیرات و نوسانات جزر و مدی-ارائه راه حل برای فراهم نمودن امکان افزایش برداشت از حوضچه های در زمان اجرا طرح توسعه. همچنین آزمایش های مدل فیزیکی را می توان به دو صورت ذیل تقسم بندی نمود:- آزمایش های کالیبراسیون افت انرژی در حوضچه و لوله ها و دبی برداشت لوله های مکش- آزمایش های افزایش برداشت با توجه به شرایط مختلف بهره برداری از حوضچه و محدودیت های پارامترهای هیدرولیکی حوضچه در نهایت با توجه به ارضاء پارامترهای هیدرولیکی حوضچه در حین افزایش برداشت. مکان یا مکان های بهینه برای استقرار چهار پمپ جدید طراحی گردیده اند.