تأثیر موقعیت پی در طراحی بهینه پی های با دیواره های پیرامونی

پی های سطحی به طور گسترده توسط محققین مختلفی مانند ترزاقی (1943) ، مایرهوف (1963، 1951) ، هنسن (1970)، سوکولووسکی (1965) مورد بررسی قرار گرفته است و روابطی برای ظرفیت باربری آنها ارائه شده است می توان برای افزایش ظرفیت باربری دیوارهایی پیرامون پی سطحی اضافه کرد با این کار خاک میان دیواره ها محصور شده و موجب افزایش ظرفیت باربری می شود پی های با دیواره پیرامونی به پی هایی گفته می شوند که از پی با دیواره هایی که در اطراف آن قرار دارد تشکیل شده است این پی ها در مناطقی که با خاک سست و همچنین زمین هایی ساحلی کاربرد فراوان دارند هدف این مقاله بررسی تاثیر موقعیت تاثیر موقعیت تراز پی بین دیواره در طراحی بهینه پی های با دیواره پیرامونی می باشد.

کلیدواژه ها:

پی با دیواره های پیرامونی ، پی دامنه دار ، طراحی بهینه ، ظرفیت