بررسی اثرات برنامه ریزی کالبدی شهر یزد بر اساس عملکردها با رویکرد شهرسازی ایرانی - اسلامی

شهر مجموعه ای کالبدی و فرهنگی است که بر اساس نیازها، فعالیت ها و رفتارهای ساکنین آن شکل گرفته است. فضاهای شهری به عنوان بستر پاسخگوی این نیازها و ظرفی جهت تعاملات اجتماعی شناخته می شوند. در شهرهای ایرانی -اسلامی فرم ظاهری هر شهر ناشی از محتوا و معنایی در باطن است که ریشه در جهان بینی و فرهنگ و رسوم و طبیعت بومی آن منطقه دارد. انتخاب الگوی معماری و برنامه ریزی بر اساس جغرافیای طبیعی و انسانی هر منطقه صورت می گیرد. آنچه در شهرهای ایران به عنوان شاخص های حائز اهمیت مطرح می گردد دو معیار مهم ایرانی و اسلامی بودن است. شهرها و اصول حاکم بر آنها در قالب علم شهرسازی نمود بارزترین و ملموس ترین جلوه فرهنگ و تمدن بشری می باشند از آنجایی که انفکاک علوم از بستر عقلی تمدنی که در آن نمود یافته اند امکان ناپذیر است. بنابراین علومی که در هر تمدنی بوجود آمده و رواج می یابند با اصول دینی و نظریات کلی آن تمدن نسبت به عالم ربطی تام و تمام و انفصال ناپذیر دارد

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی کالبدی ، جغرافیای طبیعی ، شهرسازی ایرانی ـ اسلامی ، فضای شهری