تحلیل نگرش جامعه میزبان نسبت به گردشگری و پیامدهای آن در بافت تاریخی یزد

گردشگری، صنعتی است که با تعامل جامعه میزبان و جامعه میهمان همراه است و در سایه تبادل فرهنگی و اقتصادی رونق مییابد. با وجود اینکه ورود هرگردشگر به یک منطقه گردشگری موجب تبادل فرهنگ می شود پیامدهای اقتصادی قابل ملاحظهای هم برای جامعه محلی به همراه دارد، اما همیشه به این صورت نیست وگاهی ایجاد این ارتباط به صورت تدریجی موجب پیامدهای منفی و مخرب در جامعه میزبان میشود. پیامدهاییکه باید از ابتدا برای آنها چاره اندیشی و توجه شود تا به توسعه پایدار در منطقه گردشگری امیدوار بود. تسری مفهوم پایداری در حوزه گردشگری با هدف حفظ کیفیت و خصوصیات جامعه میزبان در عرصههای گوناگون از یک سو و بهرهمندی منافع گردشگری و برنامهریزی مناسب در این حوزه از سوی دیگر از جمله چالشهای کنونی در حوزه گردشگری بافتهای زنده تاریخی به شمار میآید. در پژوهش حاضر با تمرکز بر پایداری اجتماعی مقوله گردشگری و پیامدهای آن در بافت زنده تاریخی یزد از منظر جامعه میزبان با استناد بر رویکردی تحلیلی مورد بررسی و سنجش قرار میگیرند. راهبرد تحقیق تلفیقی مشتمل بر روش تحقیق مبتنی بر زمینه، جهت شناسایی پیامدهای گردشگری در منطقه و با هدف بررسی نگرش جامعه میزبان اساس پژوهش را شامل میشود. یافته های منتج از سنجشنگرش جامعه میزبان در شهر یزد نشان میدهد، از بعد اجتماعی گردشگری در وضعیت پایداری قرار دارد

کلیدواژه ها:

گردشگری ، جامعه میزبان ، بافت تاریخی ، شهریزد