کاربرد سولفات آلومینیوم به عنوان محلول نگهدارنده، فعالیت شکارچیان رادیکال آزاد را بهبود و میزان بیومارکرهای تنش اکسیداتیو را در گل رز رقم چری برندی کاهش می دهد

به طور معمول میکروبکش ها را جهت کنترل جمعیت میکروبی و بهبود روابط آبی درون محلول گلجای گل های بریدنی به کار می برند. یکی از مهمترین مشکلات کاربرد میکروبکش ها در این زمینه اثر سمیت آن ها بر گل های بریدنی می باشد. در این پژوهش جهت بررسی تأثیر و ارزیابی اثرات جانبی یک میکروبکش ایمن و چند منظوره، گل های رز چری برندی با سولفات آلومینیوم (به میزان 100، 200 و 300 میلی گرم در لیتر) و همچنین آب مقطر (شاهد) تیمار شدند. در کنار عمر گلجایی و اثرات ظاهری، فعالیت دو شکارچی رادیکال آزاد و تولید دو بیومارکر تخریبی تنش اکسیداتیو مورد بررسی قرار گرفت. شکارچی های رادیکال های آزاد مورد مطالعه آنزیم های سوپراکسید دسموتاز (SOD) و آسکوربیت پراکسیداز (APX) و بیومارکر تخریبی تنش اکسیداتیو نیز دی تیروزین (بیومارکر پروتئینی) و مالون دی آلدئید (بیومارکر لپیدی) (MDA) بودند. میزان فعالیت آنزیم های SOD و APX توسط اسپکتروفتومتر و میزان تولید دی تیروزین و MDA توسط فاز معکوس دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا مورد سنجش قرار گرفت. نتایج آزمایش حاکی از بهبود معنی دار عمر گلجایی در نتیجه کاربرد سولفات آلومینیوم بود. علاوه بر تأثیر مطلوب بر عمر گلجایی و عدم سمیت، ترکیب مذکور موجب بهبود فعالیت SOD و APX گردید. در طی آزمایش فعالیت هر دو آنزیم روند صعودی تا روز هشتم داشت که پس از آن با روند نزولی همراه گردید. بیشترین میزان فعالیت آنزیم های مذکور در تیمارهای 200 میلی گرم در لیتر مشاهده گردید. میزان تولید دی تیروزین و MDA نیز با طی روند پیری گل، روند صعودی داشت. این درحالی بود که تیمار سولفات آلومینیوم میزان تولید این بیومارکر تخریبی را به طور معنی داری در مقایسه با شاهد پایین نگه داشت. در بین تیمارهای مختلف کمترین میزان MDA در تیمار 100 میلی گرم در لیتر مشاهده گردید. باتوجه به اینکه سولفات آلومینیوم به طور مؤثری عمر گلجایی را بدون هیچگونه اثر نامطلوب ظاهری افزایش و همزمان میزان فعالیت آنزیم های شکارچی رادیکال آزاد را نیز بهبود بخشید و همچنین از سوی دیگر میزان تولید بیومارکرهای تخریبی را کاهش داد، کاربرد غلظت 100 میلی گرم در لیتر آن به عنوان محلول گلجای گل بریدنی رز رقم چری برندی توصیه می گردد

کلیدواژه ها:

آسکوربیت پراکسیداز ، پس از برداشت ، دی تیروزین ، مالون دی آلدئید ، میکروبکش ، سوپراکسید دسموتاز