شیوه های نگهداری قنات در هرمزگان

استان هرمزگان بامساحت 66709 کیلومتر مربع و وسعت حوزه آبریز حدود 100 هزار کیلومتر مربع درجنوب ایرانق رار گرفته است. از دیدگاه زمینشناسی قسمت اعظم گستره های ابریز کل – ساحلی و میناب – بندر عباس در زون زاگرس چین خورده و بلند زاگرس و بخشی نیز در زون مکران واقع شده است. تخلیه آبهای زیر زمینی حدود 1/150 میلیارد متر مکعب می باشد، که سهم قنات از این مجموع با توجه به حدود 100 قنات موجود در حدود 38 میلیون متر مکعب یعنی معادل 3/38% کل تخلیه منابع آبهای زیر زمینی استان می باشد. قناتهای این استان با توجه به شرایط زمین شناسی از جمله عوامل الوده کننده آبها همچون گنبدهای نمکی، مارنها، گچ ها و ... بخصوص در غرب استان توسعه پیدا ننموده اند. بیشترین تراکم قناتها در مناطق شمال و شمالشرقی استان میباشد. قدیمی ترین قناتهای شناخته شده در استان را شاید قنات واقع در کمشک (شمالغربی بندرعباس) درجزیره کیش و در دشت رضوان (شمال بندرعباس) بتوان برشمرد. هرچند که حفر چاه از هدر دادن آب، انگونه که یکی از عیوب بزرگ قنات می باشد، جلوگیری می نماید لیکن با توجه به اینکه قنوات هنوز اینده ای قاتصادی در پیش دارند، منطقی تر این است که قنوات قدیمی احیا شوند. ایده ای که برای هرمزگان نیز در نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

قنات ، کول ، فاریاب ، برکه