بررسی مقایسه ای بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی در سالمندان شهر یزد

زمینه و اهداف:سالمندی بخشی از روند طبیعی زندگی انسان است که با دیگر مراحل زندگی کاملا متفاوت است. هدف پژوهش حاضر مقایسه دو ملفه بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی در سالمندان زن و مرد، بررسی رابطه این دو مولفه و ارزیابی عوامل پیش بینی کننده در افراد سالمند است. مواد وروش ها:پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش را کلیه سالمندان شهر یزد تشکیل می دهند که از بین آنها 120نفر 60 نفر زن و 60 نفر مرد به شیوه نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. داده ها با استفاده از یک پرسشنامه بررسی اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه بهزیستی ذهنی ریف 1191 و پرسشنامه کیفیت زندگی واروشربون 1112 جمع آوری و با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تی مستقل، آزمون لون و تحلیل رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج:نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین بهزیستی ذهنی وکیفیت زندگی در سالمندان رابطه معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین کیفیت زندگی، جنسیت و تحصیلات رابطه معنادار و معکوساست به گونه ای کیفیت زندگی در مردان بیشتر از زنان است. نتایج تحلیل رگرسیون هم نشان داد که بین متغیرهای بهزیستی و کیفیت زندگی در سطح معنی دار 00 /معنی دار است و می توان از روی متغیر بهزیستی ذهنی سالمندان کیفیت زندگی آنها را پیش بینی کرد. نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که بهزیستی ذهنی می تواند پیش بینی کننده معنی داری برای کیفیت زندگی سالمندان باشد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، بهزیستی ذهنی ، سالمندان