تاریخچه قنات و تاثیر آن بر تمدن ایرانیان

خشکی اکثر مناطق ایران و نیاز شدید هر منطقه به آب جهت پیشرفت موجب شد تا ایرانیان با هوش فنی را اختراع کنند که آب زیر زمینی را از بالا به مناطق کم آب پایین دست انتقال دهند. قنات در لغت به معنای نیزه است که بعدها به عنوان کانال و مجرای آب و معادل کاریز به کار رفته است ایین ابداع خارق العاده شرقیان یکی از پیچیده ترین و شگفت انگیزترین ابداعات تاریخ بشر است که برای رفع یکی از نیازهای مهم و حیاتی جوامع بشری، یعنی آبرسانی به مناطق کم آب، به وجود امده است. به گواه تاریخ این فن آوری مهم از ابتکارات ایرانیان بوده و به تدریج به سایر مناطق جهان از جمله آفریقا، چین و حتی بخش هایی از امریکای جنوبی چون شیلی راه یافته است. قنات از زمان های خیلی درو و از زمان های باستان یکی از منابع تامین کننده آب شرب و کشاورزی و موجبات آبادانی و ایجاد کار و فعالیت شهری و روستایی بوده است. بزرگ ترین کانونی که در آن قنات به عنوان اصلی ترین منبع تامین کننده آب شناخته یمشود، اطراف کویرهای ایران است که تمدن های قناتی نیز اکثرا در این مناطق شکل گرفته است. بی شک پدیده شگفت انگیز و تاریخی قنات امکان آبادسازی بیشتری را فراهم نموده و اگر این سیستم ابداع نمی شد شاید بسیاری از واحه ها وشهرهای حواشی کویر ایران، عربستان و صحرای افریقا وجود نداشت. در این مقاله سعی بر آن است تا به بررسی پیدایش قنات ها و تاثیر آن بر تمدن ایرانیان پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

قنات ، کاریز ، تمدن های قناتی