بررسی کارآمدی آموزش مهارت های تصمیم گیری و عزت نفس برخود کارآمدی شغلی ، بی تصمیمی شغلی،ویژگی های شخصیتی، عزت نفس و سازگاری اجتماعی دانشجویان

این پژوهش از نوع پژوهش های نیمه تجربی (طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) می باشد که با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های تصمیم گیری و عزت نفس بر خودکارآمدی شغلی، بی تصمیمی شغلی و ویژگی های شخصیتی، عزت نفس و سازگاری اجتماعی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد نیشابور در سال تحصیلی 90-1389 انجام شده است. در این پژوهش، ابتدا بسته های آموزشی تهیه شده و پس از آن از بین دانشجویان رشته های علوم انسانی این واحد (حسابداری، مدیریت صنعتی و بازرگانی، مدیریت جهانگردی، مدیریت بیمه) تعداد 100 نفر به صورت تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند. سپس، به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این مرحله، آزمون های مورد نظر (خودکارآمدی تیلور و بتز، بی تصمیمی شغلی اوسیپور و همکاران، ویژگی های شخصیتی بل، عزت نفسروزنبرگ و سازگاری اجتماعی آیزنک) برای هر دو گروه اجرا شد. بعد از اجرای پیش آزمون، جلسات آموزش مهارت های تصمیم گیری شغلی و عزت نفس (15 جلسه 2 ساعته و هفته ای یک جلسه) برای گروه آزمایش برگزار گردید، اما گروه کنترل صرفاً آموزش های کلاسی را دریافت کردند. در پایان دوره آموزش، هر دو گروه با آزمون های مورد نظر مجدداً مورد ارزیابی (پس آزمون) قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار استنباطی (آزمون t در گروه های مستقل، آزمون برابری واریانس لوین) استفاده شد. تحلیل های فوق به کمک نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج بیانگر اثربخشی معنادار آموزش مهارت های تصمیم گیری شغلی و عزت نفس بر افزایش سطح خود کارآمدی تصمیم گیری شغلی و عزت نفس و کاهش بی تصمیمی شغلی، افزایش سطح عزت نفس وسازگاری اجتماعی دانشجویان (05/0P<)بود. این آموزش ها سبب تغییر ویژگی های شخصیتی (خرده مقیاس ثبات- بی ثباتی هیجانی) شده بود(05/0P<)، اما در خرده مقیاس درونگرایی – برونگرایی تغییری ایجاد نشده بود(05/0P>).

کلیدواژه ها:

مهارت های تصمیم گیری ، خودکارآمدی تصمیم گیری شغلی ، بی تصمیمی شغلی ، عزت نفس