اثر عصاره الکلی آویشن باغی (Thymus vulgaris) و نعناع (Menta piperita) و یونجه (Medicago sativa) بر روی آنزیم های کبد در جوجه های گوشتی نژاد Rass

کشور ایران با تولید 2 میلیون تن مرغ آماده طبخ در سال 1392 هفتمین کشور تولید کننده مرغ جهان بوده است. گوشت مرغ با مصرف سرانه 25 کیلوگرم در سال مهمترین منبع تأمین کننده پروتئین حیوانی مردم کشور محسوب می شود. در طی سالیان اخیر و به دلیل ممنوعیت مصرف و یا محدود شدن استفاده از آنتی بیوتیک ها به عنوان افزودنی غذایی در تغذیه دام و طیور، به کارگیری افزودنی هایی مانند پروبیوتیک ها و فیتوبیوتیک ها به عنوان افزودنی های سالم، مورد توجه صنعت پرورش طیور قرار گرفته است. روش بررسی: تعداد 100 قطعه جوجه یک روزه گوشتی نر سویه راس به طور تصادفی به 5 تیمار تقسیم شدند. تیمارها به ترتیب شامل: سه عصاره آویشن باغی، نعناع و یونجه با دوز مصرف 0/1 درصد (v/v) محلول در آب آشامیدنی و ترکیب سه عصاره با دوز 0/3 درصد (از هر عصاره 0/1) و گروه شاهد بدون هیچ یک از عصاره ها، درصد هماتوکریت، غلظت هموگلوبین، آنزیم های کبدی (AST, ALT, ALP) و بیلی روبین (Bil) در پایان دوره پرورش (48 روزگی) تعیین شد. نتایج: گروه آوزشن از نظر غلظت هموگلوبین (HGB) و گروه آویشن و نعناع دارای درصد هماتوکریت (HCT) کمتری نسبت به گروه شاهد در سطح معنی داری (P<0/05) گروه آویشن دارای کمترین AST، گروه یونجه دارای کمترین ALT و گروه ترکیبی دارای بیشترین میزان ALT، گروه نعناع دارای کمترین میزان ALP نسبت به شاهد بودند. از نظر وزن درس طح معنی داری (P<0/05) گروه نعناع و یونجه دارای افزایش وزن نسبت به گروه شاهد بود.

کلیدواژه ها:

آویشن ، نعناع ، یونجه ، آنزیم های کبدی