برآورد تبخیر – تعرق گیاه مرجع با استفاده از روش پنمن – مانتیث و پهنه بندی آن در استان فارس

تبخیر – تعرق یکی از پارامترهایی است که آگاهی نسبت به آن جهت برآورد آب مصرفی گیاه و طراحی سیستم های آبیاری ضروری است. بنابراین در محاسبه و بررسی مقادیر تبخیر – تعرق استفاده از یک روش مناسب ضروری می-باشد. هدف از این تحقیق برآورد مقادیر تبخیر – تعرق گیاه مرجع ( )در مقیاس ماهیانه با استفاده از روش پنمن – مانتیث در طی دوره آماری 17 ساله ( 1374 - 1390) و پهنه بندی آن در استان فارس بود. نتایج حاصله بر اساس روش پنمن – مانتیث بیانگر این امر می باشد که بیشترین میزان تبخیر – تعرق ماهیانه مربوط به ایستگاه لار با 5/101 میلیمتر و کمترین میزان آن مربوط به ایستگاه داراب با 1/77 میلیمتر در ماه می باشد. همچنین نقشه پهنه-بندی تبخیر – تعرق گیاه مرجع در سطح استان نشانگر این مطلب می باشد که بیشترین میزان تبخیر – تعرق در قسمت های جنوب غربی و کمترین آن مربوط به قسمت های جنوب شرقی استان می باشد.

کلیدواژه ها:

مناطق خشک ، سیکل هیدرولوژی ، آب مصرفی گیاه