برآورد میزان شدت بیابانزایی در بخشی از بستر خشک دشت سیستان با استفاده از مدلIMDPA
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 630
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DESERT02_272
تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1393
چکیده مقاله:
بیابان زایی فرایندی است که موجب تخریب و انهدام اکوسیستم های طبیعی گردیده و سبب کاهش تولید بیولوژیک در حد ظهور تخریب خاک می شو. در این تحقیق سعی شده تا با توجه به شزایط حاکم بر منطقه مدلی را انتخاب کنیم که با شرایط منطقه سازگار باشد. این مدل تحت عنوانIMDPA می باشد. این روش در سال1999 توسط محقیقین کمیسیون اروپا ارائه شده و نتایج خوبی را در مناطقی که بکار برده شده ارائه داده است. در این تحقیق سعی شده ابتدا بر اساس بازدید های میدانی عوامل اصلی موثر بر فرایند بیابان زایی شناسایی شود. این عوامل شامل: اقلیم، خاک، پوشش گیاهی، ژئومورفولوژی، فرسایش بادی، عوامل مدیریتی و سنگ شناسی می باشند. با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق مشخص شد که از این میان عامل اقلیم، مدیریت کاربری اراضی و فرسایش بادی با کسب بیشترین میزان امتیاز بعنوان مهمترین عامل پیشرفت فرایند بیابان زایی می باشند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد فرجی
عضو هیات علمی گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی،دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان.ایران
سیدهدایت پروری اصل
دانش آموخته کارشناسی ارشد گرایش بیابانزدایی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه زابل، ایران
مرضیه بهرامی
دانشجوی دوره دکتری گرایش آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه گرگان، ایران
نسیم آرمان
عضو هیات علمی گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی،دانشگاه صنعتی خاتم الانبیاء بهبهان.ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :