پایش خشکسالی هیدرولوژیکی (تغییرات سطح آب زیرزمینی) در حوضه آبریز تالار

لزوم آمادگی برای تعدیل پدیده خشکسالی جز با تدوین طرح های پایش خشکسالی محقق نخواهد شد. در این مطالعه حوضه آبریز تالار استان مازندران به عنوان منطقه مطالعاتی انتخاب و برای بررسی نحوه ی تغییرات سطح آب زیرزمینی از اطلاعات 18 حلقه چاه منتخب با دوره ی آماری مناسب متعلق به سازمان آب منطقه ای استان مازندران از سال 1364 تا 1386 استفاده شد. روند تغییرات سطح آب بررسی و در نهایت 6 حلقه چاه که بیشترین ضریب همبستگی را دارا بودند انتخاب گردی. همچنین به منظور بررسی و مقایسه قابلیت های شاخص های خشکسالی هیدرولوژیکی از دو شاخص درصد از نرمال (PNI) و شاخص درصد نرمال خشکسالی (SPI) برای هر یک از این چاه-ها در مقیاس سالانه محاسبه گردید. شاخص SPI برای 4 ایستگاه باران سنجی در حوضه مورد مطالعه محاسبه و مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان داد که شدیدترین خشکسالی های هواشناسی در حوضه تالار طی سال های 1364، 1373 و 1377 رخ داده است همچنین طولانی ترین دوره خشکسالی مربوط به سال های 78-1367می باشد. در اکثر چاه ها روند کاهش در میزان شاخص SPI را داشته ایم که بیانگر افزایش خشکسالی های هیدرولوژیکی طی دوره ی مورد مطالعه بوده است. همچنین بطور میانگین از 18 حلقه چاه 10 حلقه با افزایش سطح آب و 8 حلقه با کاهش سطح آب در طول دوره مواجه بودند که بیانگر برداشت بیش از میزان تغذیه می باشد.

کلیدواژه ها:

حوضه ی آبریز تالار ، خشکسالی هیدرولوژیکی ، شاخص درصد نرمال خشکسالی (SPI) ، شاخص درصد از نرمال (PNI)