نقش پوستههای زیستی بر بهبود خصوصیات خاک و ترسیب کربن

سطح خاک در مناطق خشک و بیابانی معمولا توسط یک جامعه پیچیده از موجودات ابتدایی پوشیده شده است که به عنوان پوسته های زیستی خاک شناخته شده اند. این جوامع شامل باکتری ها، سیانوباکتری ها، جلبک های سبز، گلسنگ ها و خزه ها هستند. پوسته های زیستی نقش مهمی در تثبیت خاک های لخت، جلوگیری از فرسایش ناشی از باد و باران، حفظ رطوبت و ترسیب کربن و ازت در خاک دارند. همچنین تاثیر مهمی بر چرخه مواد مغذی، پایداری خاک، تنوع زیستی، فرسایش و رواناب دارند. برخی از فعالیت های انسانی، چرای دام و ردپای دام، انسان و وسیله نقلیه اثرات نامطلوبی بر روی پوسته ها دارند، که منجر به کاهش حاصلخیزی و پایداری خاک می شوند و فرسایش خاک را افزایش می دهند. در این تحقیق سعی شده است به بررسی نقش پوسته های زیستی بر روی برخی خصوصیات خاک از قبیل پایداری و فرسایش خاک، چرخه مواد مغذی، نفوذ آب در خاک، ترسیب نیتروژن، ترسیب کربن و همچنین پراکنش این پوسته ها و اثرات نامطلوبی که منجر به اختلال در آن ها می شود، پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

ترسیب کربن و ازت ، پایداری خاک ، فرسایش و رواناب