تاثیر گردشگری روستایی در بهسازی و حفاظت بافت با ارزش روستایی مطالعه موردی:روستای کندوان

بافت کالبدی روستاهای ایران ضمن برخورداری ازارزشهای معماری همانند سادگی و بی پیرایگی دارای الگوهای بصری و زیبایی شناختی انطباق بامحیط طبیعی هماهنگی باعملکردزیستی و معیشتی استفادها زمصالح بوم آورد و دانش بومی است دراین میان بافت کالبدی برخی ازروستاهای کشوربه دلیل برخورداری ازویژگیهای خاص معماری تاریخی و فرهنگی به عنوان میراثی ارزشمند و بجای مانده ازنیاکان ما به شمارمیرود که حفظ و نگهداری آنها ازاهمیت فراوانی برخوردار است ازاین رو انجام اقدامات مناسب برای بهسازی و حفظ ذخایر کالبدی و ثروتهای فرهنگی موجود دراین روستاها ضرورت می یابد اقداماتی که زمینه ساز احرار هویت و حافظ اصالت فرهنگیروستا ابقا و بهبود کالبد و فضای بافت و بروز کردن سازمان فضایی و کالبدی بافت روستایی مطابق با نیازهای امروزی باشد مقاله حاضر که ازلحاظ ماهیت و شیوه تحقیق توصیفی تحلیلی و خروجی آن کاربردی توسعه ای است بارویکردبرنامه ریزی توسعه گردشگری روستایی و باهدف ارایه راهکارهای حفاظتی و بهسازی بافت تاریخی روستای کندوان نوشته شده است نتایج تحقیق مبین این است که سیما و ساختارکالبدی روستای کندوان بانفوذوهجوم تکنولوژی فرهنگ و سیمای شهری و همزمان با آن تنزل ارزشهای فرهنگی و بومی نزدساکنان روستا روزبروز و بیش ازپیش مخدوش میشود

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، بهسازی و حفاظت ، بافت روستای کندوان