یافتههای جدید و چالشهای موجود در ژنتیک قارچهای میکوریزا وزیکولار آربوسکولار و پتانسیل کاربرد آنها

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 784

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CIGS13_0869

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1393

چکیده مقاله:

قارچهای همزیست میکوریزا وزیکولار آربوسکولار1VAM متعلق به شاخه گلومرومیکوتا هستند که نقش مهمی در جذب مواد غذایی ازخاک و عرضه به گیاهان، افزایش زیست توده گیاهی و مقاومت به استرسها وعوامل بیماری زا دارند. پیش نیاز کاربردی کردن وزیکولارآربوسکولار برای هر گونه گیاهی مفید در اقتصاد کشاورزی، مستلزم درک صحیح مکانیسمهای کلونیزاسیون، سیگنالینگ و ژنهای دخیلدر مراحل همزیستی می باشد. با هدف توسعه کاربرد این قارچها، نیازمندیهای تحقیقاتی و آخرین یافتههای ژنتیکی جنس شایع گلوموس مرور شد. مراحل مهم این فرآیند شامل مرحله پیش از همزیستی، مراحل اولیه تعاملات و مرحله همزیستی می باشد. از جمله یافتههای جدید در حیطه شناسایی ژنهای دخیل در مرحله پیش از همزیستی، شاملRAM2در گیاه مدل یونجه PDR1 در گیاه اطلسی، GmGIN1 در قارچ گلوموس موسه DMI در تمامی گونههای گیاهی و اورتولوگ ژن 12STE و ژن کدکنندهEra-like GTpase در دوپاتوژن قارچی است. درمراحل اولیه همزیستی، ژنهای کدکننده پروتئینهای شبیهgerminو نودولین 26 در گلوموس موسه ENOD11وRAM1در یونجه، فاکتورهای رونویسی1NSP و 2 NSPدر برنج و یونجه معرفی شده اند. در طول مرحله همزیستی، ژنهای3PT و 4 PT (دوانتقالدهنده فسفات) در سیبزمینی1دو انتقالدهنده آمونیوم) در گلوموس اینترارادیسز3Mtstدریونجه،MST2 انتقالدهنده هگزوز) وGmar-CuZnSODدر قارچهای AMشناسایی شدهاند. کشف هریک ازاین تعاملات زمینه سازکاربرد بهتر این قارچ ها است. علیرغم این یافتهها، به دلیل نبود اطلاعات ژنتیکی کافی، تنوع ژنتیکی بالاو ژنوم نسبتاً کوچک این قارچها،چالشهایی بر سر راه تحقیقات مولکولی و شناسایی همزیستی این قارچها وجود دارد..

نویسندگان

حمزه پوریوسف

دانشجوی کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، دانشگاه علوم و تحقیقات خراسان رضوی

جعفر همت

استادیارپژوهشکده زیست فناوری- سازمان پژوهشهای علمی و صنعتی ایران