غربال برخی از گندم نیاهای موجود با استفاده از نشانگرهای اختصاصی مربوط به ژنهای مقاومت به زنگ قهوه ای در گندم

بیماری زنگ قهوهای (زنگ برگی) گندم، یکی از بیماریهای مهم در کشور میباشد که تقریباً در تمام مناطق گندمخیز ظاهر میشود وعملکرد و کیفیت گندم را تحت تأثیر قرار میدهد. مهمترین استراتژی مقابله با این بیماری استفاده از مقاومت ژنتیکی و بکارگیریخویشاوندان وحشی به عنوان منابع مقاومت در برنامههای اصلاحی گندم است. این پژوهش به منظور ارزیابی وجود یا عدم وجود ژنهای مقاومت به زنگ قهوهایLr و 19 Lr1در 30 ژنوتیپ آجیلوپس مربوط به سه گونهAe.crassa و Ae.cylindrica ،Ae.tauschiiبا استفاده ازدو آغازگر اختصاصیGbF و pTAG 621که در ژنوتیپهای مقاوم به زنگ قهوهای به عنوان نشانگر پیوسته با ژنهایLr و 19 Lr1 معرفی شده بودند، انجام گردید. بر اساس نتایج این تحقیق بطور کلی تنوع قابل ملاحظهای بین ژنوتیپهای مورد بررسی از نظر وجود این دو ژن مشاهده شد، از طرفی با توجه به اینکه تنوع ژنتیکی داخل ژنومD گندم نان بسیار کمتر از آجیلوپس گزارش شده است، بنابراین از این تنوع میتوان در برنامههای اصلاحی مختلف بهنژادی گندم و مخصوصاً برنامههای اصلاح گندم برای مقاومت به بیماری زنگ قهوهای بهره جست. همچنین نتایج این بررسی نشان دهنده وجود این دو ژن در ژنوم اکثر ژنوتیپهای مربوط به گونهAe.tauschiiبه عنوان دهنده ژنومD گندم میباشد، بنابراین در برنامههای انتقال این ژنها جهت اصلاح و مقاومت به بیماری زنگ قهوهای در گندم بیشتر میتوان روی این گونه متمرکز بود

کلیدواژه ها:

آجیلوپس ، زنگ قهوهای ، نشانگرهای اختصاصی