ساخت سازهی مناسب با هدف تولید موش تراریخت حامل ژن مقاومت به نئومایسین

امروزه دست ورزی سلولهای بنیادی جنینیES به طور گستردهای برای دستیابی به اهداف مختلف در حوزههای علمی از جمله تولیدموشknock outصورت میگیرد. کشت سلولهایESاغلب بر روی لایهای از سلولهای فیبروبلاستی جنینی موشMEFانجام میگیرد. هنگام دست ورزی ژنتیکی سلولهایESمرحلهای برای انتخاب سلولهایی که ژن مورد نظر را دریافت کردهاند وجود دارد. این انتخاب بر اساس نشانگرهای مقاوم به آنتی بیوتیک مانند نئومایسین انجام میشود. از این رو باید سلولهایMEF استفاده شده نیز حامل ژن مقاومت به نئومایسینNeoR باشند. هدف از اجرای پروژهی حاضر ساخت سازه نوترکیب مناسب است که در ادامه کار می تواندجهت تولید موش تراریخت حامل ژنNeoR به کار رود که موش تولیدی نیز قابلیت استفاده جهت تولیدMEF مقاوم به آنتی بیوتیک نئومایسین را خواهد داشت پس از تکثیر پروموتر فسفوگلیسرات کیناز موشیmPGK و ژن مقاومت به نئومایسینNeoR در واکنشPCRاین قطعات ابتدا به صورت مجزا در وکتورکلونینگPTG19-Tهمسانهسازی گردیدند. سپس طی 2 مرحله سابکلونینگ، هر قطعه در وکتور بیانی دستکاریشدهpEGFP-CIکه حامل سه عایقسازcHS4 بود) وارد شد. در نهایت پلاسمید نوترکیبی حاوی کاست بیانی 2×cHS4-mPGK-NeoR -PolyA-cHS4در دسترس قرار گرفت. در حال حاضر در ادامهی این پروژه کاست بیانی مذکور به منظور تولید موش تراریخت مقاوم به نئومایسین به پیش هسته ی جنین نیم روزهی موش در حال تزریق است

کلیدواژه ها:

موش تراریخت ، ژن مقاومت به نئومایسین ، سلول های بنیادی جنینی