اثر انجماد شیشهای بر پرتوانی توده سلولی داخلی بلاستوسیست موش از طریق بررسی میزان بیان ژنOct4

در دهههای اخیر روشهای باروری کمکی از جمله انجماد جنین باعث بروز تحولاتی شگرف در زمینهی زیست شناسی تولیدمثل و درمان ناباروری گردیده است. یکی از دغدغههای اصلی انجماد، تولید جنینهایی با کیفیت خوب و بدون کاهش در قابلیت رشد و لانهگزینی بعد از فرایند انجماد-ذوب است. اما استرس ایجاد شده بواسطهی شوک دمایی و تشکیل کریستالهای یخ باعث تغییرات جدی مورفولوژیکی و ژنتیکی در جنین میگردد. هدف: مطالعهی تاثیر انجماد شیشهای بر کیفیت جنینها از طریق ارزیابی میزان بیان ژنOct4 موثر در پرتوانی توده سلولی داخلی بلاستوسیست میباشد. روش کار: در این آزمایش جنینهای4/5-3/5Vروزه موش دردوگروه کنترل و تیمار مورد بررسی قرار گرفتند. میزان زندهمانی جنینها بررسی و همچنین میزان بیان ژن Oct4 در گروه کنترل بعد از استحصال جنینها و در گروه تیمار بعد از فرآیند انجماد-ذوب با استفاده از تکنیکReal Time PCRمورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: هرچند میزان توانایی خروج بلاستوسیستها از زونا در گروه تیمار نسبت به کنترل کاهش معنیداری داشت57/35درصددرمقابل 87/80درصدولی میزان زندهمانی در گروه تیمار نسبت به گروه کنترل تفاوت معنیداری نداشت97/14درصددرمقابل 100درصد همچنین میزان بیان ژن Oct4 در گروه تیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنیداری داشته است 0.05P> نتیجهگیری: با توجه به نتایج حاصل میتوان فرآیند انجماد شیشهای را به عنوان روشی کارامد با احتمال کاهش میزان لانه گزینی جنین در نظر گرفت که با شکاف لایه شفاف امکان رفع این مشکل نیز وجود دارد

کلیدواژه ها:

انجماد شیشهای ، بلاستوسیست ، Real Time PCR ، Oct4