تنوع و بررسی نقشه بیان ژنهای بیوسنتز اکتواین ها در استرپتومایسس مقاوم به شوری

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 549

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CIGS13_0098

تاریخ نمایه سازی: 7 بهمن 1393

چکیده مقاله:

در این مطالعه ساختار دقیق ژنهای رمز کننده آنزیمهای کلیدی مسیر سنتز اکتواین ectCو هیدروکسی اکتواینectD در باکتری نمک دوستStreptomyces C-2012 گزارش شده است. بررسی روابط خویشاومدی بر اساس توالی آمینواسیدی منتج از توالی ژنومی دو ژن ectD و ectCاسترینC-2012و تعدادی از گونههای خویشاوند به ترتیب 72-90 و 81-13 درصد شباهت را به ترتیب برای این دو ژن نشان داد. شباهت بالای ژنectCاسترینC-2012 با گونه های نزدیک و دور ممکن است نتیجه انتقال افقی این ژن بین گونه ها باشد. درمقابل، تطابق روابط خویشاوندی ژنectDبا روابط تکاملی استرینC-2012اشاره به این نکته دارد که توانایی تولید هیدروکسی اکتواین توسط استرپتومایسس ها نتیجه انتقال عمودی صفت می باشد. بررسی با استفاده از HPLCنشان داد که این باکتری در حضور یا عدم حضور نمکM NaCl)0.45قادر به تولید اکتواین و هیدروکسی اکتواین میباشد. بررسی کمی با استفاده از روشReal time PCRنشان داد که رونویسی از روی اپرن ectABCD تحت تاثیر نمک افزایش مییابد. اثر القایی نمک در حضور اکتواینها1mM) افزایش یافت. تاثیر نمک با و یا بدون اکتواینها بر رونویسی از ژنectD بیشتر بود. تولید اکتواین و هیدروکسی اکتواین S. Rimosus اساسا به القاء رونویسی از اپرنectABCDتوسط نمک وابسته است. هر چند از آنجا که تجمع قابل توجه اکتواین و هیدروکسی اکتواین در محیط حاوی نمک و اکتواین ها بدون افزایش رونوشت ژن های ectD و ectCمشاهده شده است لذا وجود یک عامل کنترل کننده دیگر پس از ترجمه محتمل می باشد

نویسندگان

اکرم صادقی

گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

بهرام محمد سلطانی

گروه ژنتیک، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران

غلامرضا صالحی جوزانی

بخش بیوتکنولوژی میکروبی و ایمنی زیستی، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، کرج، ایران

ابراهیم کریمی

بخش بیوتکنولوژی میکروبی و ایمنی زیستی، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران، کرج، ایران