بررسی اثر استفاده از نانوکورکومین، بر میزان پیشرفت یاخته های سرطانی سرطان کولون

مقدمه - سرطان کولون یکی از اصلی ترین عوامل مرگ ناشی از سرطان در جهان است. تقریباً 20 % بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال (کولون)،هنگام مراجعه دچار متاستاز دوردست می باشند. توانایی ممانعت کردن از حرکت و تهاجم یاخته های توموری امروزه یک راه درمان بیماران سرطانیبدخیم است. در سال های اخیر عصاره ساختاری اصلی پودر زرد چوبه یعنی کورکومین با اثرات ضد سرطانی خود در سرطان های مختلف به عنوانیک داروی گیاهی جدید ضد سرطانی، مطرح شده است. از طرفی تاکنون آزمایشات اندکی به بررسی اتر داروی این دارو بر روی میزان متاستاز و مهاجرت یاخته های سرطانی در رده های مختلف یاخته های سرطانی پرداخته اند به همین دلیل انجام مطالعه در زمینه اثرات این دارو بر روی میزان تهاجم و متاستاز یاخته های سرطانی اهمیت بسیار زیادی دارد. با این حال عدم حلالیت این ترکیب در محیط های آبی باعث کاهش دسترسی زیستی این ماده در محیطin vitro و in vivoشده است و بنابراین به عنوان یک فاکتور محدود کننده برای استفاده از این ترکیب به شکل یک عامل درمانی مطرح می شود مواد و روش ها - در این مطالعه ازروشهای مختلفی از جمله تستMTTآزمون خراش و آزمون اتصال به ماتریکس در جهت بدست آوردن غلظتIC50مناسب , بررسی کمی و کیفی میزان مهاجرت و چسبندگی رده یاخته ایSW480 استفاده شد.یافته ها – در این تحقیق ما از این دارو که بر روی حاملی از نانوپارتیکل سوار شده است ( به این وسیله حلالیت و جذب آن افزایش پیدا کرده است)برای بررسی اثرات آن بر میزان قدرت متاستاز و اتصال به ماتریکس خارج یاخته ای رده یاختهsw480سرطان کولون استفاده کردیم.نتیجه گیری - طی این تحقیق ثابت شد که، نانوکورکومین، به طور معنا داری در غلظت های پایین، باعث کاهش بقا و میزان مهاجرت رده یاخته ایSW480سرطان کولون میشود

کلیدواژه ها:

سرطان کولون ، نانوکورکومین ، مهاجرت یاخته ای ، اتصال به ماتریکس خارج یاخته ای