بررسی رابطه عصبانیت فرد از فاصله بین شرائط موجود و مطلوب با تمایل به قانون شکنی و جامعه ستیزی

رابطه ناکامی و پرخاشگری، در مطالعات بسیاری مورد بررسی و مداقه قرار گرفته است. مطالعه حاضر نیز به منظور بررسی رابطه عصبانیت فرد از فاصله بین شرائط موجود و مطلوبش با تمایل به قانون شکنی و جامعه ستیزی در سال 3133 انجام شده است.روش تحقیق در این مطالعه، پیمایشی و شیوه نمونه برداری، چند مرحله ای بود که با نمونه ای شامل 011 زن و مرد ساکن شهرستان گرگان انجام شد. نتایج پژوهش نشان داد بیش از 31 درصد افراد از خیلی کم تا خیلی زیاد بین وضعیت موجود و 23 درصد به خود حق می دهند به / 29 درصد به خاطر این فاصله عصبانی هستند و 8 / مطلوب خود فاصله می بینند، اما تنها 3خاطر ناکامی های حاصل شده، مرزهای قانون و اخلاق را زیر پا بگذارند. در سنجش غیر مستقیم مقصران فاصله بین شرائط موجود و مطلوب، 12 درصد پاسخگویان، دولت را مقصر دانسته در حالیکه در پرسش مستقیم از میزان مسئولیت دولت در قبال فاصله بینشرائط موجود و مطلوب، بیش از 88 درصد افراد این گزینه را رد کردند و تنها 31 درصد با این گزینه اعلام موافقت نمودند که بیانگر وجود روحیه محافظه کاری و عدم تمایل مردم به اظهار نظر صادقانه در خصوص دولت می باشد. همچنین تنها 17/3درصد خود را مقصر این فاصله دانسته بودند که می تواند مبین عدم وجود روحیه مسئولیت پذیری در جامعه باشد. بررسی امیدواری افرادبه آینده و موضع گیری آنان نسبت به جامعه گویای آن بود که بالغ بر 10 درصد پاسخگویان نسبت به آینده امیدوار و 19 درصدنیز از جهت گیری مثبتی نسبت به جامعه و نحوه ارتباط با مردم برخوردار بودند. آزمون فرضیات، وجود رابطه مثبت معنی دار بین عصبانیت فرد از فاصله بین شرائط موجود و مطلوب با تمایل به قانون شکنی و موضع گیری نسبت به جامعه و رابطه معکوس با امیدواری به آینده را اثبات کرد. بر اساس یافته های این پژوهش، امیدواری به آینده با تمایل به قانون شکنی رابطه معکوس داشت.پیشنهاد این پژوهش برای بهبود این وضعیت، فرهنگ سازی در جهت کاستن از اهمیت پاداشهای اجتماعی تبلیغ شده از سویی و کشف توانمندیها و استعدادهای جوانان از سوی دیگر، بود.

کلیدواژه ها:

عصبانیت ، شرائط موجود ، شرائط مطلوب ، قانون شکنی ، جامعه ستیزی