تاثیر دو نوع بازدارنده نیترات سازی دی سیانو آمید و دی متیل پیرازول فسفات بر پتانسیل نیترات سازی در خاک هایی با بافت متفاوت

باتوجه به ضرورت افزایش کارایی مصرف کودهای نیتروژنه وکاهش مصرف هزینه های تولید درنتیجه کاربرد بازدارنده های نیترات سازی و باتوجه به این که این موادتاکنون درکشاورزی ایران مورداستفاده قرارنگرفته اند انجام تحقیقات لازم دراین زمینه ضروری به نظر می رسد این تحقیق به صورت فاکتوریل درقالب طرح کاملا تصادفی درسه تکرار انجام شد دراین ازمایش نوع کود نیتروژنه شامل سه سطح بود که عبارتنداز: عدم مصرف نیتروژن به عنوان شاهد مصرف نیتروژن ازمنبع سولفات آمونیوم مصرف نیتروژن ازمنبع سولفات آمونیوم بابازدارنده نیترات سازی دی سیانودی آمید به میزان 3/2درصد ومصرف نیتروژن ازمنبع سولفات آمونیوم بابازدارنده نیترات سازی دی متیل پیرازول فسفات به میزان 0/8 درصد عامل خاک نیز شامل 5نوع می باشد که ازخاکهای دارای خصوصیات فیزیکوشیمیایی مختلف استفاده شد دربین تیمارهای اعمال شده بیشترین تاثیرگذاری برمقدارنیتریت خاک مربوط به تیمارکودسولفات آمونیوم بود کمترین تاثیرگذاری راتیمارکود سولفات آمونیوم به همراه بازدارنده نیترات دی متیل پیرازول فسفات داشت باتوجه به اینکه نیترات درمقایسه با آمونیوم درمعرض واکنشهای هدررفتی بیشتری ازقبیل آبشویی و نیترات زدایی قراردارد بازدارنده های نیترات سازی میتوانند به کاهش مشکلات زیست محیطی درپی کاربرد نیتروژن وافزایش راندمان مصرف کودهای نیتروژنه کمک کنند

کلیدواژه ها:

کارایی مصرف کودهای نیتروژنه ، پتانسیل نیترات سازی ، نیتریت ، دی متیل پیرازول فسفات