مدیریت توسعه پایدار در ساختمان سبز با نیم نگاهی به رویکرد بام سبز

معماران درپی یافتن راهکارهای جدیدجهت تامین زندگی مطلوب برای انسان هستند.زندگی،کار،تفریح ،استراحت وغیره فعالیت هایی هستندکه درفضاهای طراحی شده توسط معماران صورت پذیرفته و ازآنجا که نقاط ضعف و قوت یک ساختمان برزیست بوم جهان تاثیرمستقیم خواهدداشت،وظیفه پس حساس دراین خصوص برعهده معماران می باشددرراستای کاربرد کوششی « معماری سبز » مفاهیم پایداروتوسعه درمعماری مبحثاست برای حفظ محیط زیست و آسایش برای انسان ها.معماری سبزبیان کننده نوعی نگرش به معماری است که متکی بر کیفیت گرایی،توجه به آینده وتوجه به محیط زیست می باشد.امروزه توجه به اصول ومبانی معماری سبزدر جنبه های مختلف محیط زیست ازاهمیتی شایسته ای برخوردار است.دراین راستا این پژوهش بدنبال واکاوی وجوه نقش معماری سبزدرتوسعهپایدار وهمگامی ساختمان سبزبامحیط زیست می باشد فرضیهمطرح درنیل به این هدف آن است که باشناسایی معماری سبز،نزدیک ترین تداخل حوزه عملکردی بااصول مربوط به پایداری، درحوزه زیست محیطی ومعماری انجام میپذیرد.نتیجه بررسی ها بیانگراین است که منشاساختمان سبز فرایندی است برای احداث ساختمان های سازگار بامحیط زیست وحفظ وصرفه جویی درانرژی.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، ارتقاء کیفیت محیط ، حفاظت زیست محیطی ، ساختمان سبز ، بام سبز