زمینه گرایی و بازیابی فضاهای گمشده از دیدگاه راجر ترانسیک

فضاهای شهری تا قبل از دوران نوگرایی به عنوان عرصه ای برای تظاهر و تجلی فرهنگ شهری ، ارتباطات اجتماعی و تاریخ مل ت ها به شمار می رفته اند. اما فرآیندتوسعه شهری تحت تاثیر نگرش دوران نوگرایی و بدون توجه به زمین ه ی کالبدی، فرهنگی و اجتماعی سایت، زمینه ساز ایجاد فضاهای بی شکل و ضد فضاهامی گردد. راجرترانسیک 1 معمار منظر و شهرساز زمینه گرا در کتاب خود به بحث درباره ضدفضاها فضاهای گمشده می پردازد و با مطرح نمودن 3 نظریه توده فضا، اتصال، مکان( راهبردهایی را برای خلق فضاهای زنده و همگام با زمینه ارائه می کند. هدف از این مطالعه آشنایی با ویژگ ی ها و نحوه سازماندهی فضاهای موفقی است که تعامل سازنده با زمینه ی کالبدی، فرهنگی و اجتماعی جامعه پیدا کرده اند. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی و در تطابق با نظریات ترانسیک صورت پذیرفته است و روش استدلال نیز قیاسی است. حاصل پژوهش راهبردهایی را برای اجرایی کردن نظریات ترانسیک در فضاهای گمشده و به منظور ایجاد ارتباط با زمینه ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

فضاهای گمشده ، زمین ه ی کالبدی فرهنگی و اجتماعی ، راجر ترانسیک ، توده فضا ، اتصال