جایگاه کشاورزی در توسعه پایدار مناطق روستایی کشور

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 506

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCPDA01_3178

تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1393

چکیده مقاله:

توسعه پایدار روستایی را میتوان بازسازی و نوسازی جوامع روستایی بر اساس تفکر، باور، آموزش، تکنولوژی و تولید درتمامی ابعاد و بخشها تعریف کرد. یکی از تعیینکنندهترین فصلهای توسعه روستایی بخش اقتصاد است که در کشورهایدر حال توسعه من جمله کشور ما متکی بر تولیدات کشاورزی است. اشتغال مستقیم قریب به یک سوم از جمعیت بهکشاورزی با توجه به جایگاه جامعه روستایی در توسعه سرزمینی، خود گواه محکمی بر اهمیت بخش کشاورزی و نقش بی-بدیل آن در توسعه روستایی است. کارکرد بخش کشاورزی در اقتصاد روستایی، نقش موثر پایداری فضاهای روستایی درتوسعه ملی و سهم کشاورزی در خلق فرصتهای منطقهای از سوی دیگر موجب گردید تا این پژوهش با توجه به منابعاسنادی، کتابخانهایی با رویکردی توصیفی- تحلیلی به تبیین و تشریح جایگاه ویژه کشاورزی در پایداری مناطق روستاییبپردازد. یافتهها حاکی از آنست که بخش کشاورزی بعنوان محور توسعه با تقویت توان اقتصادی روستاها، نیل کشور بهخودکفایی در تولید کالاهای اساسی، حصول به امنیتغذایی، مساعدت به بخش صنعت، افزایش نقش صادرات غیر نفتی درمناطق روستایی، توزیع برابر درآمد، کاهش عدم تعادلهای روستا - شهری، افزایش تولید ناخالص کشور، ایجاد فرصتهایشغلی و تثبیت جمعیت روستایی نقش بسیار مهمی در توسعه پایدار سکونتگاههای روستایی ایفا مینماید. شواهد موید اینمطلب است که بهبود بخشیدن به روشهای سنتی تولیدات کشاورزی، بهره برداری بهینه از زمین، منابع تولید و توزیعمحصولات کشاورزی بعنوان یک ضرورت اصلی توسعه روستایی میتواند ریشه تمامی مشکلات و مسائل عقبماندگی مثلفقر، نابرابری، رشد سریع جمعیت و بیکاری فزاینده در مناطق روستایی را حل و فصل نماید. همچنین بخش کشاورزی بامکانیزم افزایش تولید و ارتقاء بهرهوری ضمن سوق زندگی اجتماعی - اقتصادی روستاییان فقیر به سمت بهبودی، می تواندابزاری جهت نیل به پایداری و تقویت توسعه روستایی در ابعاد اجتماعی، سیاسی، زیستی، اکولوژیکی و کالبدی باشد. نتایجنشان میدهد بخش کشاورزی بعنوان پیشگام و برای گذار از سنت به صنعت مستلزم نگاه ویژهای است. چرا که با فراهمساختن نیروی کار، تامین غذا، منابع ارزی، سرمایه، تامین مواد اولیه، ضمن توسعه منابع انسانی، ایجاد فرصت های برابر،محرومیتزدایی و از همه مهمتر کاهش فقر و بیکاری در مناطق روستایی، سبب تحرک و افزایش کارایی اقتصاد ملی می گردد.

نویسندگان

یعقوب زارعی

دانشجوی دوره دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران