ارزیابی تنوع ژنتیکی در هیبرید های ذرت داخلی و خارجی با استفاده از صفات مورفولوژیک

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی صفات مورفولوژیک در هیبریدهای ذرت (.Zea mays L)، 15 هیبرید داخلی به همراه 15 هیبرید خارجی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در مغان در سال 1391 مورد ارزیابی قرار گرفتند. برآورد ضرایب تنوع ژنتیکی و فنوتیپی برای صفات مختلف نشان داد که هیبریدهای مورد مطالعه از نظر میزان کلروفیل برگ بلال، وزن هزار دانه، ارتفاع بوته و عملکرد دانه دارای تنوع ژنتیکی بیشتری در مقایسه با صفات تعداد روز تا گرده افشانی، تعداد روز تا کاکل دهی و تعداد دانه در ردیف بلال بودند. صفات عملکرد دانه و تعداد ردیف دانه در بلال وراثت پذیری بالا و پیشرفت ژنتیکی پایین بودند که حکایت از وجود اثرغالبیت و اپیستازی در کنترل این صفات دارد. از طرفی دیگر صفت میزان کلروفیل برگ بلال از وراثت پذیری و پیشرفتژنتیکی بالاتری بر خورددار بودند که می تواند مبیین وجود اثر افزایشی ژن در کنترل این صفت باشد. با استفاده ازتجزیه خوشه ای، هیبریدهای های موردمطالعه به سه گروه طبقه بندی شدند. انتساب هیبرید های موردمطالعه به گروه ها و زیر گروه های مختلف با تجزیه خوشه ای انطباق خوبی با مبداء جغرافیایی آنها داشت، که حکایت ازکارایی خوب تجزیه خوشه ای در مطالعه تنوع ژنتیکی دارد. بطورکلی نتایج این مطالعه نشان داد که تنوع ژنتیکیقابل توجه ای از نظر صفات مهم زراعی و اقتصادی در بین هیبرید های ذرت مورد بررسی وجود دارد ومی توان از این صفات در برنامه های اصلاحی سود جست.

کلیدواژه ها:

ذرت ، تنوع ژنتیکی ، تجزیه خوشه ای ، صفات مورفولوژیک