مقایسه روش های خاکورزی حفاظتی و شیوه متداول زراعی بر عملکرد گیاه گندم (Triticum aestivum)

خاک ورزی به عنوان یک عملیات مکانیکی بر روی خاک جهت آماده سازی آن به کار می رود. در واقع عملیات خاک ورزی مناسب موجب بهبود ساختمان خاک، افزایش خلل و فرج ، توزیع بهتر خاکدانه ها و نهایتاً اصلاح خصوصیات فیزیکی خاک و افزایش عملکرد محصول می شود. روشهای مختلف خاک ورزی تاثیر متفاوتی بر روی خصوصیات فیزیکی خاک از جمله وزن مخصوص ظاهری، سرعت نفوذ آب و شاخص نفوذپذیری دارد. در این پژوهش مقایسه روش های آماده سازی بستر بذر و کاشت با شیوه خاکورزی حفاظتی و شیوه متداول کشت انجام شده است . این تحقیق در سال زراعی 91 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی نیشابور و درقالب طرح بلوک های کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید . تیمارهای آزمایش عبارتند از شیوه های مختلف خاک ورزی و کاشت در سه سطح الف: شیوه متداول (شخم + دیسک + تسطیح + کاشت با بذر کار)، ب: شخم کاهش یافته (چیزل پکر یا دیسک + تسطیح + کاشت با بذرکار) ج: بدون شخم (کاشت مستقیم با بذرکار) بود . نتایج نشان داد کاهش تعداد دفعات تردد ماشین آلات یا به عبارت دیگر اعمال تیمارهای کم خاک ورزی و بی خاک ورزی اثر معنی داری بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه و برخی از صفات زراعی از جمله ارتفاع بوته داشته وموجب افزایش معنی دار آنها درسطح احتمال (P<0/01) شد.

کلیدواژه ها:

خاکورزی ، حفاظتی ، گندم