بررسی تاثیر غلظت آگار و تیمار هورمونی بر ریز ازدیادی و تولید جوانه انتهایی در حسن یوسف

اصطلاح کشت بافت به طور کلی به کشت Invitro و هر قسمتی از گیاه از یک سلول انفرادی ، بافت یا اندام در شرایط استریل اطلاق میگردد. امروزه فنون ریز ازدیادی Invitro، بر روشهای سنتی تکثیر غیر جنسی به خاطر مزیت های فراوان آن ، نه تنها از دیدگاه تجاری بلکه در برنامه های اصلاحی نیز این فنون از جایگاه ویژه ای برخوردار است، ترجیح داده می شود یکی از مهمترین اهداف کشت بافت، امکان تکثیر سریع قلمه های Invitro در هر فصلی از سال می باشد. لذا با وجود خشکسالی های اخیر منطقه سیستان و به سختی یافت شدن گیاهان زینتی، امکان تکثیر سریع حسن یوسف برای احیای گیاهان زینتی ضروری است. در این تحقیق جهت ریز ازدیادی حسن یوسف ،جوانه انتهایی حسن یوسف در محیط کشت MS 1/2 با غلظت های مختلف آگار (8، 7/5، 7، 6/5، 6، 5/5، 5) و غلظت های هورمونی 0/5 میکرومولار (BA, (mμ) کشت گردید. در این آزمایش بیشترین جوانه تولید شده از تیمار حاوی mμ0/5, BA و غلظت آگار 7 بدست آمد و در نهایت جوانه های تولید شده به محیط کشت حاوی 5 IBA, mμ جهت ریشه زنی منتقل شد. نتایج این تحقیق نشان داد که به طور متوسط از هر جوانه انتهایی حسن یوسف بعد از 6-8 هفته می توان 8-10 ساقه تولید کرد.

کلیدواژه ها:

کشت بافت ، حسن یوسف ، تنظیم کننده های رشد