اثر استفاده از دانه گیاه دارویی شاهدانه (Nigella sativa) در جیره غذایی بر عملکرد رشد جوجه های گوشتی 308 ROSS

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 680

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCPDA01_0060

تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1393

چکیده مقاله:

این تحقیق به منظور بررسی اثر استفاده از شاهدانه در سه سطح مختلف در جیره غذایی، بر عملکرد رشد جوجه های گوشتی راس 308 انجام شد. تیمارها شامل صفر 1/5، 3 و 4/5 درصد شاهدانه بودند. این آزمایش در قالب یک طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 3 تکرار که در هر تکرار 15 جوجه که در مجموع 180 قطعه جوجه به مدت 6 هفته انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده، بالاترین و کمترین میانگین مصرف خوراک (گرم) در هفته سوم مربوط به تیمار حاوی 1/5% شاهدانه (102/47) و تیمار حاوی 3% شاهدانه (90/89) و در هفته های چهارم، پنجم و ششم تیمار شاهد بالاترین و تیمارهای حاوی 3 و 4/5% شاهدانه دارای کمترین میزان مصرف خوراک بودند. بالاترین میانگین مصرف تجمعی خوراک (گرم) در هفته های سوم تا ششم مربوط به تیمار شاهد و کمترین مربوط به تیمار حاوی 3% شاهدانه و در هفته های اول و دوم بالاترین مربوط به تیمار حاوی 1/5% شاهدانه و کمترین مربوط به تیمار حاوی 3% شاهدانه بود. کمترین ضریب تبدیل در هفته دوم، چهارم و پنجم مربوط به تیمار شاهد و بیشترین مربوط به تیمار حاوی 3% شاهدانه بود. بیشترین افزایش وزن پایان هفته (گرم) مربوط به تیمار حاوی 1/5% شاهدانه (2132/4) کمترین مربوط به تیمار حاوی 3% شاهدانه بود بیشترین افزایش اجزای لاشه مربوط به بال ها، سکوم و روده باریک در تیمار شاهد و روده بزرگ و سنگدان مربوط به تیمار حاوی 1/5% شاهدانه مشاهده شد. با توجه به نتایج به دست آمده استفاده از شاهدانه در جیره غذایی جوجه گوشتی باعث افزایش مصرف خوراک در هفته های اول پرورش و افزایش وزن پایان دوره خواهد شد. استفاده از شاهدانه می تواند به عنوان یک ماده خوراکی طبیعی در میزان افزایش مصرف خوراک و افزایش وزن پایان دوره در تغذیه جوجه گوشتی مورد استفاده قرار گیرد.

نویسندگان

محمد بهاری

دانشجوی دوره کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر

کاوی جعفری خورشیدی

استادیار گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر

روح الله عبدالله پور

استادیار گروه علوم دامی دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائمشهر

مهدی بهاری

دانشجوی دوره کارشناسی ارشد علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد