بررسی شکل پذیری دیوار برشی فولادی تقویت شده به روش اجزا محدود

شکل پذیری از جمله پارامترهای مهم در بررسی رفتار یک سازه است .اگر شکل پذیری سازه بیشتر شود و در عین حال مقاومت آن کاهش کمی داشته باشد، قدرت جذب انرژی آن بیشتر بوده و رفتار مطلوب تری خواهد داشت. سازههای ساختمانی باید به گونهای طراحی شوند که توانایی جذب و تحمل نیروهای جانبی از قبیل باد و زلزله را داشته باشند. سیستم دیوار برشی فولادی به دلیل داشتن مزایای زیاد از جمله شکلپذیری زیاد و بالطبع قابلیت جذب انرژی بالا، کاهش نیروی زلزله، اجرای سریع و... یکی از سیستمهای باربر جانبی است که از دهه 1970 مورد توجه مهندسین طراح قرار گرفته است. این سیستم ها معمولاً به دو صورت بدون سخت کننده و با سخت کننده به کار می روند. اساس ایده دیوارهای برشی فولادی که در 10 سال اخیر بطور جدی مورد توجه قرار گرفته است، بهره گیری از میدان کششی قطری است که پس ازکمانش ورق فولادی در آن ایجاد می گردد. لذا در این مقاله به بررسی رفتار این سیستم در ساختمان به روش اجزاء محدود پرداخته شده است. نتایج حاکی از عملکرد مناسب این سیستم در برابر بارهای جانبی می باشند.

کلیدواژه ها:

دیوار برشی فولادی ، روش اجزاء محدود ، شکل پذیری ، عملکرد مناسب