گردشگری روستایی، توسعه پایدار و رویکرد منطقهای

گردشگری روستایی نیز به عنوان یکی از گونه های گردشگری مطبوع مطرح بوده که در برگیرنده یک گرایش به ریشه ها، یک احساس سنتی در حال رشد همراه با خواست درک تمامی ابعاد محیطی در تجربه گردشگری میباشد. در این بررسی با قرار گرفتن هدف در دو سوی یک جریان گردشگری میپردازد. از یک سو نشان دهنده گردشگری با ویژگیهای چون انعطاف پذیری و ترکیب است، و از دیگر سو توجه به ارزشها و اثرات ناشی از این گونه گردشگری دارد و رویکردهای اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی را مطرح، و وجود آنها را در کنار و همسو با دیگر گزینههای توسعه پایدار همه جانبه فضاهای روستایی، توصیه میکند. در پایان اشاره دارد که حمایت از سیاستهای کشاورزی، حفاظت از محیط زیست و منابع طبیعی ایفای نقشی مستقیم در این روند داشته است. از طرفی اشاعه گردشگری روستایی در یک نگرش منطقهای بایدمورد توجه قرار گرفته، و در برنامهریزی منطقهای بعنوان رهیافتی مؤثر در توسعه پایدار مناطق روستایی مد نظر قرار گیرد

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، رویکرد منطقهای ، گردشگری روستایی