بررسی اقلیم آسایش گردشگری شهر شیراز با اسنفاده از مدلPMV

صنعت گردشگری یکی از مهمترین بخش های اقتصادی جهان است که در سالهای اخیر رشد فزاینده ای یافته است .عوامل زیادی بر صفت گردشگری تاثیر می گذارند که یکی از آنها آب و هوا است .همواره با موقعیت جغرافیایی ،توپوگرافی ،چشم انداز پوشش گیاهی،جانوران ،آب و هوا به عنوان یکی از مهمترین منابع پایه محلی در توسعه گردشگری نقش ایفا می کند. چگونگی شرایط اقلیمی بر انسان تاثیر زیادی دارد بهطوری که شرایط نا مطلوب بر جسم و روان انسان فشار وارد می آوردکه نتیجه ناراحتی، از دست دادن کارایی و سرانجام مختل کردن سلامت انسان است در حالی که شرایط اقلیمی مطلوب و معیار های آسایش اثرات مثبتی به جا می گذارد. به طور قطع گردشگری به عنوان یک نیروی محرکه در توسعه جهانی است. یکی از مهمترین نیازهای گردشگران آگاهی از وضعیت اقلیمی و زمان های مساعد برای گردشگری است. امروزهآب و هوا و اقلیم هر منطقه نقش بسزایی در توسعه گردشگری آن ایفا می نماید، شیراز به عنوان قلب پرشیا (پارس و ایران)مرکز پنجمین منطقه گردشگری کشور است و قلمرو توریستی منطقه که جایگاه ارزندهای در برنامه ملی توسعه گردشگری دارد. هدف از این پژوهش بررسی اقلیم آسایش حرارتی شهر شیراز بر اساس آمار آب وهوایی ایستگاهای سینوپتیک در

کلیدواژه ها:

گردشگری ، اقلیم آسایش ، شیراز ، مدلPMV