جلبک های جاذب فلزات سنگین

در دهه گذشته ورود فلزات سنگین درون اکوسیستم رودخانه به مقدار زیادی افزایش یافته است. این موضوع به عنوان یک خطر جدی برای حیات اکوسیستم زمین به شمار می آید. تاکنون روش های مختلفی برای حذف فلزات سنگین از فاضلاب های صنعتی به کار گرفته شده است. از جمله آن ها روش های تعویض یونی، اسمز معکوس و جذب سطحی می باشند. برخی از این روش ها دارای معضلات خاص خود از جمله دفع پساب، لجن و همچنین هزینه زیاد به ویژه هنگامی که فلزات در محدوده 1-100 mg/l هستند، می باشند. لذا جلبک ها به دلیل وجود بار منفی دارای مکانیزم اصلی جداسازی کاتیون های فلزی با تشکیل کمپلکس در سطح و در داخل خلل و فرج ساختارشان هستند. در حقیقت اسید آلژینیک موجود در ساختار جلبک ها، میل خوبی برای ترکیب با کاتیون های دو ظرفیتی مانند Cd، Cu ،Zn ،Pb، Cr وHg دارد. هدف از این مقاله تشریح جلبک های جاذب، گلیدیوم آمانسی، سارگاسوم، فوکوس سراتوس، اولتریکس زوناتا و عملکرد آن ها در محیط آبی می باشد.

کلیدواژه ها:

فلزات سنگین ، جلبک ، جاذب بیولوژیکی ، رودخانه