پهنه بندی آسیب پذیری زیست محیطی آب زیر زمینی با استفاده ازمدلSINTACSمطالعه موردی : دشت دزفول اندیمشک

از آنجا که آب های زیرزمینی منابع مهم تامین کننده آب شیرین می باشند، آلودگی این منابع با ارزش همواره مسئله ساز بوده و شناسایی مکانی آلودگی در آن ها حائز اهمیت است. به دلیل توسعه جوامع شهری بدون توجه به مساله توسعه پایدار، منابع طبیعی با ارزش با خطرات جدی زیست محیطی مواجه شده اند. شناسایی و تهیه نقشه پهنه بندی مناطق آسیب پذیر آبخوان ها، یعنی مناطقی که امکان نفوذ و پخش آلاینده ها از سطح زمین به سیستم آب زیرزمینی وجود دارد، یک ابزار مدیریتی مناسب برای جلوگیری از آلودگی منابع آب زیرزمینی می باشد. روشهای مختلفیبرای ارزیابی آسیب پذیری آبخوان وجود دارد که به طور کلی به سه گروه اصلییعنی روش های آماری، روش های ریاضی و روش های شاخص هم پوشانی تقسیم بندی می شوند. در این مقاله، جهت تهیه نقشه پهنه بندی پتانسیل آسیب پذیری آبخوان دشت دزفول اندیمشک، در استان خوزستان، روش SINTACS، یکی از روشهای همپوشانی، بکار گرفته شده است. نقشه پهنه بندی آسیب پذیری آبخوان دشت دزفول اندیمشک، حاصل از تلفیق نقشه های رستری هفت گانه پارامترهای مدل سینتکس (عمق آب زیرزمینی، تغذیه، محیط آبخوان، نوع خاک، توپوگرافی، اثر منطقه غیر اشباع و هدایت هیدرولیکی) در محیطGIS، نشان می دهد که اندیس شاخص سینتکس بین 62 تا 210 متغیر بوده و به ترتیب در محدود 73/5، 98/42 ، 19/40 ، 03/11 و052/0 درصد از سطح منطقه دارای آسیب پذیری زیاد، متوسط تا زیاد ، متوسط، ضعیف و خیلی ضعیف می باشد. علاوه بر آن، صحت سنجی مدل با غلظت نیترات، نشان می دهد که همبستگی خوبی بین مناطق آسیب پذیر دشت با مناطق با غلظت بالای نیترات در دشت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

آب زیر زمینی ، آلودگی آب ، پهنه بندی ، مدل آسیب پذیری ، SINTACS