تدوین یک مدل بهینه جهت محاسبه میزان تابش خورشید در ایران

در این مقاله یک مدل بهینه جهت محاسبه میزان تابش کلی دریافتی از خورشید ارائه شده است . در تحقیق حاضر بر اساس اطلاعات هواشناسی 22 ایستگاه سینوپتیک کشور که به مدت 5 الی 25 سال داده های تابش آنها موجود است، 8 روش مدلسازی تابش مورد تحلیل قرار گرفت . سپس با استفاده از معیارهای خطای استاندارد، دقت روشهای مذکور با یکدیگر مقایسه گردید و مدلهای دانشیار و بهینه شده دانشیار به عنوان دقیقترین آنها معرفی شد . در ادامه، با بررسی خطای روش دانشیار در طول سال و تشابه رفتار این خطا با زاویه میل خورشید، ضریبی جدید به مدل دانشیار اضافه و مدلی تحت عنوان مدل NRI تدوین گردید . نهایتاً خطاهای روشNRI با سایر مدلها مقایسه و ملاحظه گردید که برای تمامی انواع خطاها، مدل NRI بهترین تطابق را با داده های تجربی دارامی باشد

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، مدلهای تابش ، آنالیز خطا